Recenzja: Ib

Tym razem nieco od tego co zwykle robię, i napiszę o grze. Początkowo chciałem zrobić wstawić ten post na kącik gracza ale postanowiłem jednak zostać przy szafie z powodu pisemnej formy. Gra o której pisze to coś niezwykłego - Robiona przez jednego japończyka, stała się czymś lepszym od praktycznie każdej "głębokiej" gry.

Memory
Gra opowiada o dziewczynce imieniem Isabell, która z jakiegoś powodu jest nazywana chyba najdziwniejszym zdrobnieniem w historii - "Ib"
W każdym razie, nasza protagonistka ma dopiero 9 lat więc nie jest jakaś wyjątkowo mądra, ani wytrzymała - jest po prostu zwykłą dziewięciolatką która wybiera się z rodzicami do galerii, pooglądać różnorodne obrazy i rzeźby. Historia zaczyna się gdy spojrzymy na wielki obraz przedstawiający abstrakcyjny świat. Światła gasną, ludzie znikają a nasza bohaterka zostaje sama w opuszczonej galerii. Wchodząc do jakiejś dziury odkrywa coraz to nowsze poziomy tego miejsca, każde z nich jest bardziej psychodeliczne i przerażające, a obrazy stają się coraz bardziej żywe i coraz bardziej integrują w otoczenie. Po krótkiej podróży znajduje dziewiętnastoletniego Garrego, który tak jak ona był po prostu ofiarą dziwnego zjawiska. Po przejściu wielu zagadek, które swoją drogą są naprawdę dobre i pasujące do opowiadanej historii, znajdują też Mary - osobę prawdopodobnie w wieku Ib (Co ciekawe, jej obecność prowadzi do jednego z najlepszych zwrotów akcji w historii gier). I to jest chyba jedyne co mogę opowiedzieć o fabule bez większych spoilerów.

Postacie
Warto opowiedzieć trochę i o nich - każde z występujących postaci jest ciekawe i inne od reszty. Nie znajdziemy tu typowych stereotypów ani bohaterów korzystających z tanich sztuczek, aby zagrać na emocjach gracza. Każde z przedstawionych postaci jest naturalne i zdecydowanie interesujące. O Ib nie ma co dużo opowiadać gdyż podczas gry nie widzimy jej wypowiedzi - prawdopodobnie powinniśmy się z nią utożsamić i samemu wymyślać komentarze do danej sytuacji. Garry to osoba która wzięła sobie za cel obronę Ib mimo swojej strachliwej natury, a Mary.. Cóż, powiem tylko że po zakończeniu rozgrywki to o niej będziemy myśleć najwięcej, bo jest zdecydowanie osobą wartą analizy i dogłębnego spojrzenia.

Grafika i muzyka
Grafika jest zdecydowanie uproszczona ale nie ma co się dziwić, bo w końcu gra jest zrobiona w RPG Maker 2003, czyli nie tyle programem do robienia gier, a raczej narzędziem dla ludzi chcących zrobić coś gropodobnego a nieznających żadnego języka programowania ani tym podobnych. O tyle o ile w tym programie ciężko zrobić coś co faktycznie można by było nazwać dobrą grą - ta tutaj jest jak objawienie i dowód że dzięki ciężkiej pracy da się osiągnąć coś z niczego.
Całość grafiki została zrobiona na potrzeby gry więc nie znajdziemy tutaj odgrzewanych kotletów z internetu, ani obrazów z google grafika. I dobrze. Dzięki temu gra jest bardziej jednolita, co daje nam poczucie większego strachu i większego niepokoju. Koniec końców jest to przecież horror...
Muzyka z menu i motywy bohaterów to coś brzmiącego jak taka straszna pozytywka którą każdy zna, a podczas rozgrywki jest o wiele gorsza, ale nadal wprowadza w klimat i dobrze synchronizuje się z obrazem.

Na koniec
Na koniec mogę wam jedynie polecić - zagrajcie w tą grę. Jest naprawdę dobra, i dla miłośników głębokich historii, i dla fanów horrorów, i dla zwykłych graczy chcących znaleźć jakiś ciekawy tytuł do zagrania. Nie jest idealny a grafika faktycznie śmierdzi trochę rybą, ale jeśli pokonamy opory i damy się wciągnąć w wir wydarzeń to każde z dostępnych zakończeń wyciśnie z nas chociaż jedną łezkę.

Plusy:
+Niesamowita historia
+Niecodzienne postacie
+Piękna muzyka
+Działa na emocje
+Jeden z najlepszych zwrotów w historii
+Po prostu Ib, i tyle

Minusy:
-Grafika

Ocena końcowa: Aż szkoda że ta grafika popsuła idealną dziesiątkę, ale i z taką jaka jest, nie jest źle - 9.5/10 i jedna z lepszych gier w jakie grałem.

P.S. a jeśli nie znasz angielskiego i chcesz poznać historię Ib, odwiedź http://ib-pl.blogspot.com/ i pomóż w tłumaczeniu gry.